موزه شاهرود

شاهرود،خیابان فردوسی

بنای فعلی موزه شاهرود در خیابان فردوسی در حقیقت ساختمان قدیم شهرداری (بلدیه) شاهرود که به سبک معماري اواخر دوره قاجاريه واوايل دوره پهلوي ساخته شده است. این موزه در سال 1368 گشایش یافت. موزه شاهرود دارای دو بخش مردم شناسی و باستان شناسی در دو طبقه است. در بخش باستان شناسی این موزه، آثاری از تپه های تاریخی شاهرود، دامغان و سمنان از جمله تخت سنگ چخماق به نمایش درآمده است. همچنین در بخش مردم شناسی، اشیایی همچون پوشاک سنتی، زیورآلات، دست بافت ها، اسناد و قباله ها قرار دارد. بخش باستان‌شناسي: اين بخش داراى شش اتاق با سقف ضربى ترکدار است که در دو جناح شمالى و جنوبى قرار دارند و راهروى نسبتاً پهنى اين دو قسمت را به يکديگر مرتبط مى‌سازد. در حال حاضر اشيايى مربوط به منطقه، از جمله آثار به دست آمده از حفارى‌هاى تپهٔ سنگ چخماق شاهرود، تپهٔ حصار دامغان (۵۸۰۰ سال قبل از ميلاد)، تپهٔ‌خوريان شاهرود (۷۰۰۰ سال قبل از ميلاد)، ‌ تپه بلوار شهر شاهرود (مربوط به ۱۰۰۰ سال قبل از ميلاد) که شامل اشياى سفالى و برنزى و آبگينه است، در آن نگهدارى مى‌شوند. بخش مردم‌شناسى : طبقهٔ‌ دوم موزه به بخش مردم‌شناسى اختصاص دارد که شامل سه اتاق و يک سالن نسبتاً بزرگ است. ارتباط اين فضاها با راهرويى که در وسط آن‌ها قرار دارد، عملى مى‌شود. از فضاى راهرو نيز براى نشان دادن صحنه‌هايى از موضوعات مردم‌شناختى (کشاورزى و دامداري) استفاده شده است. آثار به نمايش‌ درآمده در اين بخش، مربوط به زندگى گروه خاصى نيست، بلکه سعى شده است آينهٔ تما‌م‌نماى زندگى مردم باشد، از همين‌رو، اين اشياء براى همهٔ‌ بازديدکنندگان ملموس و مأنوس است. اشياء موزه طى ساليان متمادى از اين منطقه گردآورى شده‌اند و مى‌توان با مشاهدهٔ آن‌ها از شئون گوناگون زندگى مردم آگاهى درستى به دست آورد. غرفه‌هاى اين مجموعه عبارت‌اند از کشاورزى، دامدارى، پوشاک، ابزار تدفين، ‌ اسناد و قباله‌ها و بالاخره پرده‌دارى و تعزيه‌خوانى که نشانى گويا از بُعد انديشه‌هاى اعتقادى مردم منطقه دارد.